اینچنین پرده برانداخته ای یعنی چه؟   * موی خود بر کمر انداخته ای یعنی چه؟ 
باورت نیست که زن حجب و حیا می خواهد؟ دامنی پاک چو گل های خدا می خواهد؟ 
گوهری که صدفش نیست، شود سرگردان  *صید گردد به کف و توطئه ی دلالان 
بی حجابی هنری نیست، شوی بی فرهنگ *عاقبت بر چمن بی هنران بارد ننگ 
عاری از جامه بگوید چه کتابی دارد؟ * قامت لخت، قیامت چه جوابی دارد؟ 
سفره ی تن ز چه روباز نمودی ای زن؟ *  ز چه تقدیم نمائی به شغال آن دامن؟ 
چیست آشغال فرنگی به لبت می مالی؟ *  ز چه تقلید کنی از مدل تو خالی؟ 
تو مگر حجره زدی ، گوشت فروشی داری؟ * ز بنا گوش چه بر رهگذران می کاری؟ 
ساق پاهای تو حراج چرا گردیده؟ * چشم ناپاک ز آرنج فراتر دیده 
خشکسالی مگر از پارچه ی مانتو خورده؟ * یا که خیاط زبهر کفن خود برده؟ 
یقه ی مانتو چرا پنجره اش باز آمد؟ * مرمر سینه مگر مایل پرواز آمد؟ 
پاچه ورمال شدی خشت مگر می مالی؟ * یا به بازار محبت به پی دلالی؟ 
اینکه امروز جوانی و کنی بد مستی *  ته آزاد رهت هست عذاب و پستی 
رخ زیبا که نیازش به گریسکاری نیست *  مصرف روژ و گریس عاقبتش بیماریست 
گوهری باش ولی در صدف و پوشیده * زرشناس آید و جایت بدهد بر دیده 
گُل خلقت، شرف خویش به حراج مده * به گرازی که کمین کرده به تاراج مده
هدفِ خلقتِ سرکاره هوسبازی نیست *به خدا خالق از این بندگی ات راضی نیست 
تو مگر سکه ی خواری که به ره افتادی؟ * یا مگر کمتر از آن بامیه ی قنادی؟ 
بامیه، روی بپوشیده ز آفات و مگس * تو چرا لخت شدی در پی شیطان هوس؟ 
کمکمک پرده دریدن ز تن گل آمد *  هدف(شارون و صهیون) به تکامل آمد 
آنچه شد بر همگان مایه ی رنج و حیرت * اینکه فرهنگ در این جامعه شد بی غیرت 
هر چه ما می کشیم از پوچی فرهنگ آمد* بر سر سرو اصالت ز هوا سنگ آمد